Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

The Last Drive, The Dark Rags, Penny Dreadful




Ήταν 23 Δεκεμβρίου 1983, όταν μία νεανική παρέα ανέβηκε στη σκηνή του club Rodeo για να παίξει το πρώτο της live, μπροστά σε λιγοστούς φίλους και γνωστούς. Τότε, κανείς δε μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξή της στη σημαντικότερη rock 'n' roll μπάντα που ανέδειξε ποτέ η εγχώρια σκηνή... 

Ακριβώς 28 χρόνια αργότερα, την Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου 2011, οι Last Drive θα καταλάβουν, για πρώτη φορά, τη σκηνή του Fuzz Live Music Club, καλώντας παλαιούς και νέους φίλους σε ένα Emergency Gathering Of The Drive Tribe, κόντρα στη μαυρίλα, τη μιζέρια, την αισθητική και συναισθηματική χρεοκοπία που προσπαθούν να μας επιβάλλουν εδώ και πολύ καιρό. 


Παρέα με δύο από τις καλύτερες νέες μπάντες των τελευταίων ετών, τους Dark Rags και τους Penny Dreadful, ανανεώνουν τη ζωντανή τους σχέση με το κοινό και παρεμβαίνουν στα πράγματα με το μοναδικό τρόπο που οι ίδιοι γνωρίζουν και που, κατά την ταπεινή μας άποψη, συμβαίνει να είναι ο πλέον ουσιαστικός στις ημέρες που ζούμε: αγνό και δυνατό rock 'n' roll, κέφι και χαμόγελο, πράγματα που τόσο μας έχουν λείψει τώρα τελευταία.


Η μπάντα ετοιμάζεται να μπει στο studio για να ηχογραφήσει το νέο της άλμπουμ, αποσπάσματα από το οποίο θα ακούσουμε στο συγκεκριμένο live, μαζί με τα κομμάτια δυναμίτες που έχουν χαρακτηρίσει τη σπουδαία μέχρι τώρα πορεία τους, χρωματίζοντας ανεξίτηλα και τις ζωές πολλών από εμάς.  


Τα εισιτήρια για τη μεγάλη αυτή βραδιά κοστίζουν 10 ευρώ και προπωλούνται στο Ticket House (Πανεπιστημίου 42, εντός στοάς, τηλ. 210-3608366), το Public (Πλ. Συντάγματος) και τοwww.ticketarena.gr. Αν απομείνουν μερικά, θα διατίθενται στο ταμείο του Fuzz, το βράδυ της συναυλίας, προς 13 ευρώ.


Το πρόγραμμα:
Doors Open / 20.00
Penny Dreadful / 21.15
The Dark Rags / 21.55
The Last Drive / 23.00


Fuzz Live Music Club: Πειραιώς 209 & Πατρ. Ιωακείμ 1, Ταύρος. Τηλέφωνο: 210-3450817
Website: www.fuzzclub.gr


The Last Drive
Ίσως ακούγεται κοινότυπο, αλλά, όντως, είναι από τις περιπτώσεις που δε χρειάζεται να γράψεις πολλά. Ξεκίνησαν το 1983, στην περιοχή των Αμπελοκήπων, και μέσα σε λίγα χρόνια κατόρθωσαν να αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στον παγκόσμιο χάρτη του rock 'n' roll. 


Από την πρώτη στιγμή ήταν φανερό πως πρόκειται για ένα συγκρότημα που διέθετε όλα εκείνα τα στοιχεία που απαιτούνται για να το κάνουν να ξεχωρίσει. Έδειξαν να επικεντρώνονται αμέσως στα βασικά και ουσιώδη της αγαπημένης τους / μας μουσικής. Με απλότητα και αμεσότητα, παρουσίασαν συνθέσεις που σου έμεναν στο μυαλό και δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν. Πραγματικά υπέροχα τραγούδια που ταξίδεψαν μέσα από τα ραδιόφωνα και τα πικάπ της εποχής σε ολόκληρο τον πλανήτη και κυκλοφόρησαν από ιταλικές, γερμανικές, ισπανικές και αμερικανικές εταιρείες, συχνά συμπεριλαμβανόμενα σε συλλογές που κατέχουν σήμερα περίοπτη θέση στη δισκοθήκη του rock 'n' roll μύθου.


"Poison", "Valley Of Death", "Midnite Hop", "I Love Cindy", "Gone Gone Gone", "The Devil May Care", "Heatwave 88", "Have Mercy", "Chain Train", "Final Kick", "Black Limo", "Overloaded", "Bad Roads", "Killhead Therapy", "Blood From A Stone", καθώς και τα πιο πρόσφατα "A Glass Of Broken Dreams", "Pantherman", "Magdalene", "Headlong To The Edge" είναι μόνο μερικά από τα κομμάτια τους που αναδείχτηκαν νικητές στη μάχη με το χρόνο. Rock 'n' roll ύμνοι με δολοφονικά riffs στις κιθάρες, εθιστικά ρεφραίν, ένταση, ενέργεια, δυναμισμό, αλλά και μια πραγματικά σπάνια -για group που δραστηριοποιείται μακριά από τις «μητροπόλεις» του rock - αίσθηση αυθεντικότητας, μάρτυρας και αποτέλεσμα της οποίας είναι και οι πολύ σημαντικές συνεργασίες που έκαναν μέσα στα χρόνια με ξεχωριστές μορφές της παγκόσμιας rock 'n' roll κοινότητας, όπως ο Peter Zaremba των Fleshtones, που βοήθησε στην παραγωγή στο "Heatwave" (1988), ο Paul B. Cutler των Dream Syndicate, που ανέλαβε την παραγωγή στα "Blood Nirvana" (1990) και "Fuckhead Entropy" (1992), αλλά και εκλεκτές rock 'n' roll συμμορίες, όπως, μεταξύ άλλων, οι Dead Moon, με τους οποίους αλώνισαν τις σκηνές και μοιράστηκαν τα βαν και τις μπύρες σε πολλές γωνιές της Ευρώπης. 


Οι συναυλίες τους είναι μια εμπειρία ζωής. Ένα σφυροκόπημα από φαζαρισμένες κιθάρες, σχεδόν πρωτόγονα drums, φωνητικά που ακροβατούν ανάμεσα στο punk και τη μελωδία και στίχους που φέρνουν στο νου εικόνες από τα αμερικάνικα προάστια του '50 και τα γκαράζ του '60, τη Νέα Υόρκη του '70 και την Αθήνα του '80, μέχρι τις άγριες εποχές του σήμερα. Η ενέργεια που εκπέμπουν και το ιδιαίτερο στυλ τους δημιουργούν κάθε φορά μια δίνη που παρασύρει μυημένους και μη.


Αυτό που διαφοροποιεί τους Last Drive και δημιουργεί την ιδιαίτερη σχέση με το κοινό τους δεν είναι μόνο το προσωπικό ύφος των κομματιών τους που κάνει δύσκολη, σχεδόν αδύνατη, την απόπειρα να τους εντάξει κανείς με σιγουριά σε κάποιο παρακλάδι του rock 'n' roll. Ούτε η δυναμική σκηνική τους παρουσία, η ικανότητα τους να μετατρέπουν την ένταση του χώρου σε ενέργεια πάνω στη σκηνή και η  ξεκάθαρη θέση τους απέναντι σε όσα συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας. Για τους fans τους στην Ελλάδα, ήταν και είναι η ζωντανή απόδειξη ότι δεν πρέπει να αφήνεις τα όνειρα σου να σβήνουν ποτέ. 
 
The Dark Rags
Οι DarkRags είναι ένα garage / punk / rock 'n' roll συγκρότημα από την Αθήνα. Σχηματίστηκαν το Μάιο του 2010 και τα μέλη τους προέρχονται από γνωστές μπάντες της ντόπιας σκηνής, όπως οι Dustbowl, οι Velvoids, οι Teddy Boys From The Crypt και οι Lipstick Traces. Οι επιρροές τους εκτείνονται από το garage / punk των '60s και το Νέο-Υορκέζικο rock 'n' roll των '70s έως την υπέροχη σκηνή της garage αναβίωσης της Αυστραλίας και τα σύγχρονα συγκροτήματα του είδους.


Τον Οκτώβριο του 2010 κυκλοφόρησαν μόνοι τους το ντεμπούτο τους EP, "Drunken Angel", μετά το οποίο ακολούθησαν αρκετές συναυλίες στην Αθήνα, μία συνεργασία με τον Νέο-Υορκέζο Mark Steiner, καθώς και δύο συναυλίες στο Βερολίνο.


Το Μάρτιο του 2011 οι Dark Rags μπήκαν για δεύτερη φορά στο studio και ηχογράφησαν το πρώτο τους ομώνυμο άλμπουμ, στο οποίο συμμετέχει και ο Mike Strauss (Les Hommes Sauvages, Richard Ruin) στο όργανο. Το δυναμικό τους ντεμπούτο παρουσιάστηκε πριν από λίγο καιρό ζωντανά σε μια βραδιά στο Tribe Bar και κυκλοφορεί ήδη σε CD. Μέχρι το τέλος του έτους προβλέπεται να κοπεί και σε βινύλιο, για τους (πολλούς) αμετανόητους λάτρεις του είδους.


Penny Dreadful
Οι Penny Dreadful δημιουργήθηκαν το Μάρτιο του 2010 από μια παρέα τριών φίλων: τον Γιάννη Καλιφατίδη (κιθάρα, φωνή), τον Πάνο Μπόμπολα (μπάσο) και τον Νίκο Παναγιώτου (τύμπανα). Ένα χρόνο αργότερα, στο σχήμα ήρθε να προστεθεί ο Χρήστος Καλλιμάνης (κιθάρα) των Empty Frame. 


Η μπάντα πήρε το όνομά της από το ομώνυμο είδος των βρετανικών αναγνωσμάτων του 19ου αιώνα, τα οποία πωλούνταν προς μία πένα, ενώ η θεματολογία τους στρεφόταν γύρω από ιστορίες φρίκης και τρόμου.


Με επιρροές από την αυστραλέζικη και την αμερικανική εναλλακτική σκηνή, αλλά και με αναφορές στη μουσική country και την americana, ο ήχος των Penny Dreadful είναι άλλοτε ηλεκτρικά φορτισμένος και άλλοτε πάλι σκοτεινός και ταξιδιάρικος.


Από το Νοέμβριο του 2010, έχουν εμφανιστεί επανειλημμένα στις αθηναϊκές rock σκηνές (After Dark, 6 DOGS, AN Club). Έχουν παίξει μαζί με το project του Αλέξη Καλοφωλιά (Last Drive), τους Ιllegal Operation και τους Empty Frame, αφήνοντας πάντοτε τις καλύτερες εντυπώσεις.


Το πρώτο άλμπουμ των Penny Dreadful αναμένεται μέσα στο 2012.


Δελτίο Τύπου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου